|
تنهام نذار...
|
به یاد همه اونایی که ما رو همین جوری که هستیم دوست دارن...
به یاد اونی که وقتی خودش برندست میگه:هی... این رفیق منه ولی وقتی من میبازم میگه:هی...
من رفیقتم...
به یاد اونی که بهش زنگ میزنی و خوابه ولی واسه این که دل تورو نشکنه میگه:خوب شد زنگ زدی باید بیدار میشدم...
به یاد اونایی که دلشون از یکی گرفته ولی واسه این که خودشون رو آروم جلوه بدن میگن به خاطر غروب پاییزه...
به یاد اونایی که اگه صد لایه ایزوگامشون کنی بازم ازشون معرفت میچکه...
به یاد اونایی که مثل خط وسط جاده تکه تکه میشن ولی بازم تا تهش پا به پات میان...
به یاد پدری که لباس خاکی و کثیف رو میپوشه و میره کارگری برای سیر کردن شکم بچش...اما بچش خجالت میکشه بگه این پدر منه...
به یاد سیم خار دار که پشت رو نداره...
به یاد حلقه های زنجیر که زیر برف و بارون میمونن و زنگ میزنن اما هم دیگه رو ول نمیکنن...
به یا باغچه ای که خاکش منم...گلش تویی... خارش هرچی نامرده...!!! نظرات شما عزیزان: |
لینک دوستان
|
| [ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |
تبادل
لینک هوشمند
